Dominik Żyża
Projektant młodego pokolenia, absolwent ASP w Łodzi na kierunku projektowanie ubioru. W swoich projektach stawia przede wszystkim na zrównoważony sposób produkcji, poprzez zastosowanie ekologicznych rozwiązań. Większość z jego kolekcji powstała z przetworzenia materiałów z drugiej ręki. Upcycling sprawia, że każdy model odzieży jest jedyny i niepowtarzalny, dobrany odpowiednio do oczekiwań klienta. Projektant buduje swój autonomiczny styl, który wyróżnia się stonowaną i wyselekcjonowaną gamą kolorystyczną oraz rysem vintage, czerpiącym z lat 70 i 80.
Pokazywał swoje kolekcje na wielu wydarzeniach modowych takich jak OFF Fashion Kielce 2022 i 2024, Wrocław Fashion Week 2023 i 2024, Złota Nitka 2023, Tren Station Łódź 2025.
Jest laureatem Stypendium Artystycznego Miasta Łodzi 2023 oraz laureatem Stypendium MKiDN 2024.
Vogue Polska wymienia jego nazwisko w artykule „Jak najmłodsi polscy projektanci i projektantki zmieniają modę”, a portal La Mode info napisał o nim w artykule „Top 5 polskich projektantów młodego pokolenia według La Mode”. W lipcowym numerze ELLE Polska można zobaczyć jego projekty w relacji Marcina Świderka z łódzkiego wydarzenia.
Finalista konkursu Designers Play Sustain 2024 i 2025 oraz laureat dwóch nagród w tegorocznej edycji, ufundowanych przez VIVE Group oraz Kuta House.
Kolekcja Timeless
Kolekcja „Timeless” to mój hołd dla mody Haute couture lat 50. i 60. – dekad, które jak żadne inne ukształtowały moje postrzeganie piękna, proporcji i kunsztu wykonania.
To krawiectwo było pierwszym aspektem mody, który mnie zafascynował – i to ono stoi u podstaw mojej kolekcji. „Timeless” to współczesna interpretacja klasycznych fasonów, przeniesionych w realia dzisiejszego świata. Skupiłem się na funkcjonalności, wygodzie oraz zrównoważonym podejściu do projektowania.
Celem kolekcji jest pokazanie mody upcyclingowej w zupełnie nowym świetle – jako szlachetnej i świadomej formy krawiectwa, dorównującej jakością i precyzją szyciu na miarę. Sylwetki zostały zaprojektowane z myślą o minimalizacji odpadów: poprzez przemyślane konstrukcje i maksymalne wykorzystanie materiału.
Grzegorz Łabuda
Artysta multidyscyplinarny, projektant mody i kostiumograf. Absolwent Carnegie Mellon University w Pittsburghu (USA), gdzie uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych w dziedzinie projektowania i produkcji kostiumów. Laureat stypendium Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta (2021), zdobywca honorowej nagrody Fundacji Księżniczki Monako w dziedzinie projektowania kostiumów (2023) oraz nagrody Zelmy H. Weisfeld (2024), przyznawanej przez USITT młodym projektantom.
Jako kostiumograf prezentował prace podczas Prague Quadrennial of Performance Design and Space, współpracował z teatrami w Polsce i USA, projektując kostiumy do spektakli m.in. dla Teatru Horzycy w Toruniu, Living Space Theatre, czy Quantum Theatre.
Moda cyrkularna towarzyszy mu od dzieciństwa – pierwsze projekty tworzył pod nadzorem babci, przerabiając ubrania na pacynki do zabawy. Obecnie tworzy projekty, które podkreślają potencjał i istotę recyklingu w produkcji odzieży. Czerpie inspiracje z kultury ulicznej i sztuk wizualnych, łącząc je z doświadczeniem teatralnym. Eksperymentuje z dekonstrukcją ubrań, redefiniując ich funkcję i nadając im nowy kontekst.
Finalista konkursu Designers Play Sustain 2025 oraz laureat nagrody specjalnej Gosi Baczyńskiej – staż w atelier projektantki.
Kolekcja STREET ALCHEMY
Kolekcja jest inspirowana kulturą uliczną, w której dorastałem. Hip-hop, graffiti, skate-parki to była codzienność, która kształtowała moją wrażliwość artystyczną, a ubrania były manifestem tożsamości. Chcę wynieść ten styl na wyższy poziom, łącząc wygodę ulicy z elegancją high fashion.
Motywem przewodnim jest transformacja – przeszłości w teraźniejszość – surowej odzieży w nowe, płynne formy i luźne kroje. Część elementów kolekcji zmienia się na oczach widza i może być noszona na kilka sposobów, zwiększając tym samym możliwości użytkowe. Upcykling jest kluczem w procesie – korzystam wyłącznie z materiałów z drugiego obiegu: męskich garniturów, koszul, jeansów i spódnic. Wykorzystuję technikę patchworku – buduję nowe sylwetki z fragmentów starych ubrań, zachowując ich poprzednie detale jako część projektu. Widoczne przeszycia czy przetarcia celowo zostają w ubraniach jako część ich tożsamości. Wiele form powstaje intuicyjnie – bez planu, w odpowiedzi na materiał. Zwieńczeniem projektów jest graffiti ręcznie malowane na tkaninach – dzięki niemu każdy projekt staje się jedyny w swoim rodzaju. Moja kolekcja jest osobista i wyrazista – z historią i charakterem. Chcę pokazać, że upcycling to nie kompromis, ale przyszłość mody: twórczej, świadomej i zakorzenionej w realnym świecie.